Bakergeschriften - Tali Oro

Tali Oro

*Deel 1*

‘ Over de vlucht, het zien van Ehun , de liefde van een God ,
het ontwaken van de Alte Basoan , de terugkeer van de Ouden .’



Sinds onze vlucht van de Rode Wereld
Is mij veel duidelijk geworden .

Destijds maakte ik deel uit van de Cultus , De Behoeftigen en Hongerigen .
Godsgezicht en priester van de Grote Chaosgoden .

Wij kwamen uit alle streken van Atherin :
Awani , Lygan Kraw , Atherin , Zomi , Nara , zelfs van Shova ,
gehoor gevend aan de woorden van Magus Magnus Magnussen ,
de Chaosgoden trouw.

Met ons was ook Ortak ,
toen nog eerste spreker van de Cultus .
Met ons was ook Otsoa ,
de Wolf uit de Alte Basoan .

Met de vlucht van de Cultus
veranderde alles .

Openbaringen van Uhn ,
De oudste der Chaoszonen ,
Hij die verenigt en verdeelt ,
bleven mij deelachtig .
De ongenadige liefde van De Oudste ,
verteert een mensenzoon ,
tot hij uiteindelijk zichzelf kelen wil .

Wij togen ter rite ,
trokken een krachtige kring in de schemer .
Daar waren de Grote Chaosgoden ,
De Oudste zag de Vortex ,
en heeft er zijn oog op laten vallen .
Uhn kwam naar de Vortex ,
Toen wij hem daar ontboden .

Tweemaal foltering der folteringen ,
wezenloosheid kent geen grens ,
in zinloosheid en nog minder verloren .
Voor hun Tronen geroepen , Uhn was daar niet .
Ik wenste te sterven ter plekke .
Maar zij wierpen mij terug ,
Om Chaos te preken aan een ieder die het wilde horen .

Ik herinnerde mij dit :
De Wolven in mijn kinderdagen .
Het was Otsoa’s meest grootse jacht ,
Toen hij de droom velde .
De Oudste der Chaoszonen werd daarin ontboden ,
door Een van de ontwakende Ouden
zij beschikten mijn lot in sublieme macht .

Lang twijfelde ik .
Twijfel is een mens niet vreemd .
je beste vriend die je , je enige dochter ten huwelijk vraagt .
Toen verkoos een Uil mijn schouder ,
om op te rusten ,
Ik kan zijn ogen niet weerstaan ,
en volg zijn vlucht als het in de schemer jaagt .

Ik zie het woud groeien .
De Alte Basoan kent weer dik loof .
De Ouden ontwaken , schuilen nog schuw .
Het herstel is begonnen .
Atherin ademt vrij !
Alles wat leeft ,
vaart er wel bij !

De Uil vliegt ,
jaagt , broedt , maar verlaat mij niet .
De Wolf waarmee ik speel ,
op zijn domein , de nacht ,
grijpt mij naar de keel !
De Beer komt overeind .
De Eenhoorn blinkt in pracht .

De Vos graaft ,
de Raaf steelt ,
Vlinder gaat van bloem tot bloem .
Ik kwam tot inzicht ,
dat alles wat ik bewonder ,
gevolg zowel oorzaak is ,
zijn eigen noodzaak en zinloosheid kent .

De Draak ,
zijn naam wordt niet uitgesproken ,
dan onder zij die Oro spreken .
En zelfs dan niet ,
zonder grootst ontzag ,
in zijn aangezicht verscheen ik ,
noemde mij Wolvenvriend .

Diep in het bos ,
vond ik Stenen ,
verborgen kamers ,
gekerf in graniet .
Daar sprak ik de woorden ,
in de Oude taal ,
die geen spreken kan .

Groen is het leven ,
van de Alte Basoan .
Als de Kleine Rode ,
achter de bosrand valt ,
ademt het woud uit en in .
Dan kunnen zij die aanbidden ,
of magie hanteren veel !

Veel weet ik ,
mij is veel ontwaard ,
ik heb veel gezien .
van alles dat Oro is .
Dit is wat ik nu preek ,
in de naam van Gauhontza ,
de Jager van de Late Rode Zon .

Ik heb de Stenen
in gebruik genomen .
In naam van Wolf en Draak ,
in naam van Oro ,
preek ik ,
verzoek ik ,
tot bewondering .

Tot nieuwe Coven ,
wil ik komen .

Opgetekend in de Alte Basoan

Bron
van Nara ,
van Andolys aan de Dymme ,
van het Huis van Challym ,
Priester van de Gauhontza ,
de Jager van De Late Rode Zon ,
ik preek alles dat Oro is ,
in zijn naam .

*Einde deel 1*

*Deel 2*

Vele volken en rassen ,
veelheid aan verschijningen ,
alles leeft naar zijn natuur ,
ademt in zijn eigen ritme ,
neemt wezenlijk deel ,
als in een ochtendlijke aubade
van vogelzang .

Dus ik ging vrij .
Door sublieme macht ontketend .
Ik zocht naar inzicht ,
maar het lot van verwondering
grijpt als scherpe klauwen in het hart .
Al snel in vervoering , bewondering ,
zo vergaat het een mensenzoon .

De Ouden zijn opgestaan .
Ik heb weet van veel
dat alles is ,
op de Rode Wereld ,
onder de Groene gewelven,
en nog op andere plaatsten
waar ik was .

De Uil vloog over ,
scherp haar zicht ,
ongekend haar gehoor ,
geruisloos schoot zij omlaag ,
en maakte zich bekend ,
aan al die zij verkoos .
Hoe kan ik niet van haar houden .

Ik zag verscheurde karkassen ,
verbleekt gebeente ,
bloedbaden op steile hellingen ,
slagvelden op de heide ,
volken vernietigd :
‘offers aan Goden .’
Vergaan in een dag .

Veel is mij ontwaard ,
Ik bewonder de Uil ,
roep op tot nieuwe Koven .


Opgetekend in de Alte Basoan

Bron
van Nara ,
van Andolys aan de Dymme ,
van het Huis van Challym ,
Priester van de Gauhontza ,
de Jager van De Late Rode Zon ,
ik preek alles dat Oro is ,
in zijn naam .

*Einde deel 2*

*Deel 3*

Van wezen tot wezen ,
telt men omlopen tot tijd .
Een zegt , ik ben .
Hetgeen zal zijn , of was
zal mij geen zorgen baren .
Op zijn sterfdag ziet hij terug ,
ver tot in kindsdagen .

Verdwaald in het woud .
Elke boom lijkt hetzelfde .
Men ziet om zich heen ,
angstzweet breekt uit ,
verloren tussen jagers
zoekt de prooi een uitweg .
Het loof kent vele verborgen paden .

Verheven boven alle twijfel
acht de wijze zichzelf ,
prijst eigen kennis bovenal .
Wat prevelt hij dan nog
wanneer men hem niets vraagt .
De zot spreekt dan ,
en krijgt de lachers op zijn hand .

Vaak is wat bedreigt ,
onbegrepen op zijn plaats .
Men schreeuwt uit ,
dat hoort hier niet ,
als ware het niet aard en wezen
van alles ,
dat zulks bepaalt .

Een edelman komt langs .
Een kind verzuipt bijkans .
De man reikt uit ,
trekt de knaap uit de sloot .
Vele omlopen later ,
vermoordt een edelman ,
zijn oude vader .

Hier graast veel vee
de herders zijn er wel mee .
Hier groeit veel graan ,
de boeren zijn er blij mee .
Hier is de Alte Basoan ,
De Ouden ontwaken er ,
een voor een .

Hoe ver en diep
is de oude wildernis ,
kruipend door dalen ,
klimmend op hellingen ,
doorsneden met beken ,
besprenkeld met meren ,
wat alles huist nog hierin .

Vijf tronen zag ik .
de vijfde leeg .
Godsverlaten ,
kermde ik uit ,
waar zijt gij dan ,
uw broeders vervloeken mij ,
hier op hun wezenloze vlakte .

Vijf kristallen glimmen groen .
De Wolf brak tot drie .
de vierde rukte hij uit mijn hart
de vijfde bracht een uil .
De verenigende gift
van de oudste van de Zonen .
Alles is versmolten tot zichzelf .

Twijgen en dorre takken ,
knappen onder mijn voeten .
Verraad ik mijzelf ,
als ik spel zoek ,
wil bewonderen .
Het vloeit door mijn aderen ,
bloed van de Rode Wereld .

Bloed in mijn ogen ,
Sorgin ,
haar dochter ,
mijn broer bijkans .
Aisnewit .
Ik heb heksen lief ,
meest van hen Soliwit .

Zwart als glimmend kool
rust de grote Raaf op haar schouder .
Ook haar zijn inzichten geschonken .
Uit de donkere wouden .
Heks van alle
heksen van deze streken .

Nog nooit bewonderde ik ,
tot mijn grootste spijt ,
de schoonste en puurste
van De Ouden .
Hij die de schemer en nacht kiest ,
haalt zelden de ochtend ,
die Ehuneiadar Dawn behoedt .

Voor Draak en Wolf
buig ik diep .
De Uil rust op mijn schouder .
Ik zeg niet langer ,
dit is geen Beer ,
het is een zandkorrel in mijn oog .
Een Vos schiet aan mijn neus voorbij .

In mijn verlangen naar zomer ,
wil ik lente zien .
De pracht van alles dat leeft ,
overwintert .
Ik leef , en heb dat verlangen
zelfs niet de dood ,
neemt mij dat af .

Ik wil komen
tot nieuwe Koven ,


Opgetekend in de Alte Basoan

Bron
van Narai ,
van Andolys aan de Dymme ,
van het Huis van Challym ,
Priester van de Gauhontza ,
de Jager van De Late Rode Zon ,
ik preek alles dat Oro is ,
in zijn naam .


*Einde deel 3*

*Deel 4*

Het geschrift van Rand .
Een povere vertaling vanuit het Oud Naraans

Tot mij Coven ,
Rand spreekt !

Van ,

testament van de Coven
van Draak en Wolf .

In de honderdvierenvijftigste omloop
sinds de komst
heeft de Coven
besloten de schrijnen
te verlaten .

Verkozen werd door allen
liever dan zekere
verwoesting bij vondst
Stenen het woud
te schenken .

De priesteressen spraken toen
Alles wat sluimert
onder Groene Gewelven
maakt een kans
te overleven .

De asem vertraagt reeds
Alte Basoan gaapt
het woud droomt
van lente als
slaap komt .

De zieneressen spraken toen
Alles is gezien
niet door ons
meest zinloos is
omlopen tellen .

De heksen spraken toen
Alles zal leven
bezweringen en spreuken
zoals heksen doen
volgden dan .

De Sjamanen spraken toen
het konijn jaagt
reeds kruipt zalm
op de oever
van Dymme .

Aldus besloot Coven toen
datgene men vereerde
de Alte Basoan
over te dragen
en vertrok .

Deze woorden kerfde ik
Rand van Carillon
aan de Dymme
in deze steen
als testament .

Tranen van Manen
in het bloed van Nara en Atherin
schiet ik wortel
een enige boom
de loot overwintert de vernietiging .

Herstel bestaat niet alleen uit woorden ,
spreek dan aldus.

Rand
van Nara
van Carrillon aan de Dymme
van het huis van Challym
Ziener van Alles dat Chaos is
Ik ben gezien …
En dien uit vrije wil !
zie ik ben een Uil
zie mij de grote Tcheensen aanbidden ,
HEIL !

Naar Rand ,
door,
Bron van Nara
Priester van de Gauhontza
tussen oude stenen
vroed ik
tot nieuwe Coven
wil ik komen .

Bron
van Nara,
Van Andolyss aan de Dymme
Van het Huis van Challym
Ik bewonder de Uil ,
en preek alles dat ‘Oro’ is
in haar naam !

*Einde deel 4*